هفته نامه عصر ارتباط - میثم لطفی: اگر فرزند شما یکی از 73 درصد نوجوانان جهان است که گوشی هوشمند دارند، باید از ابزارهایی که او روی گوشی خود مورد استفاده قرار می دهد آگاهی کامل داشته باشید. رفتارهای این گروه سنی بسیار حائز اهمیت است و از هم اکنون که تنها چند روز تا زمان بازگشایی مدارس باقی مانده، میزان حضور فرزندتان در گوشی های هوشمند و شبکه های اجتماعی می تواند بر کیفیت تحصیلی آنها تاثیر مستقیم برجا بگذارد.

بیشتر خانواده هایی که فرزندشان در دوره متوسطه یا دبیرستان تحصیل می کند با شبکه های اجتماعی درگیر هستند و اثر آن را روی فرزند خود به خوبی می بینند. باید اعتراف کرد که برای نوجوانان و جوانان، گوشی هوشمند به اضافه ابزارهای موبایلی مساوی با شبکه های اجتماعی است و به عبارت دیگر، فضاهای ارتباطی تعاملی محبوب ترین و پرکاربردترین ابزار کاربردی در موبایل جوانان محسوب می شوند.

باید اعتراف کرد بسیاری از شبکه های رسانه ای بی ضرر هستند و حتی در برخی موارد مفید واقع می شوند، ولی با این وجود برخی از این ابزارهای اجتماعی هیچ مزیتی به همراه نمی آورند و می توانند مشکلاتی را در فرایند تحصیلی آنها به وجود آورند. کامنت های نامناسب، ارتباط با افراد ناشناس، محتوای نادرست، تصاویر مجرمانه، شایعه پراکنی و... بخشی از معایبی هستند که دانش آموزان هنگام حضور در شبکه های اجتماعی با آن مواجه می شوند. از این بدتر، برخی ابزارهای اجتماعی موقعیت جغرافیایی کار را هم مشخص می کنند و همین مساله موجب می شود در مدرسه یا خارج از آن مشکلات جدید برای افراد به وجود آید.

ابزارهای کنترلی

دانش آموزان در یکی از حساس ترین گروه های سنی بسر می برند و هر اندازه که والدین آنها دقت داشته باشند یا مدرسه مناسبی برای ادامه تحصیل آنها درنظر گرفته شود، باز هم حضور در شبکه های اجتماعی می تواند تاثیرات مخرب خود را بر جای بگذارد. کارشناسان بر این باورند که استفاده از ابزارهای کنترلی و گفت و گو با فرزندان بهترین روشی است که می تواند آنها را در مقابل خطرات احتمالی در شبکه های اجتماعی ایمن کند. به هر حال، کارشناسان سه ابزار کاربردی معرفی کرده اند که دانش آموزان به کمک آنها می توانند ضمن حضور در شبکه های اجتماعی، مزایای تحصیلی را هم در اختیار بگیرند تا اختلالی در روند آموزشی آنها ایجاد نشود.

ابزار  Yik Yak: این ابزار که خدمات خود را متنی بر موقعیت جغرافیایی کاربر ارایه می دهد، این امکان را فراهم می کند تا هر آنچه را می خواهید به صورت ناشناس و بدون مشخصات خود به اشتراک بگذارید. به طور خلاصه باید گفت پست هایی در قالب توییت حاوی متن و تصویر می تواند به صورت ناشناس می تواند برای دانش آموزان مشکلاتی را به همراه آورد. ولی در بخش تنظیمات این شبکه اجتماعی می توانید اطلاعات جغرافیایی را تغییر دهید تا ارتباط فرزند شما با اطرافیان محدود شود. این ابزار قابلیت ویژه برای ارتباطات اجتماعی دانش آموزان و دانشجویان دارد تا محافظت کامل را از آنها انجام دهد.

ابزار Ask.FM: این یک ابزار اجتماعی پرسش و پاسخ است که به دانش آموزان امکان می دهد پرسش های تحصیلی خود را به آسانی مطرح کنند و پاسخ های مورد نظر را از دیگر کاربران بگیرند. البته برخی پرسش ها می تواند با پاسخ های مناسب برای دانش آموز همراه باشد و بازخوردهای نادرست را به او برساند. برای حل این مشکل، شرکت توسعه ابزار Ask.FM یک مرکز امنیتی ویژه را برای تامین امنیت دانش آموزان ارایه کرده است که به کمک آن می توان جلوی انتشار هرگونه اطلاعات نامناسب، ارتباطات نادرست و... را گرفت و در صورت بروز مشکلات مربوطه، موقعیت کاربر مختلف را به راحتی پیگیری کرد. این ابزار براساس قوانین قضایی و دولتی فعالیت می کند تا دانش آموزان بتوانند ایمنی کامل داشته باشند.

ابزار Snapchat: این شبکه اجتماعی تمامی خدمات خود را به صورت رایگان ارایه می دهند و حتی برخی کارشناسان معتقدند برای برقراری ارتباطات هدفمند و ایمن، ابزاری را بهتر از آن نمی توانید پیدا کنید. این شبکه اجتماعی به صورت پیش فرض جلوی انتشار محتوای نامناسب را می گیرد و به مناسبت بازگشایی مدارس قابلیت های ویژه برای دانش آموزان ارایه کرده تا بتوانند بخشی از فرایند تحصیلی خود را مبتنی بر اینترنت انجام دهند. در این قابلیت جدید دانش آموزان می توانند جروات و کتاب های خود را در گروه های دوستی منتشر کنند یا ابزارهای آموزش الکترونیکی را در اختیار بگیرند. این شبکه اجتماعی در قالب یک ابزار کمک آموزشی می تواند امکان انتشار عکس، ویدیو و متن مرتبط با دوره تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان را فراهم کند.

استراتژی تحصیلی

همزمان با بازگشایی مدارس، بازار فروش لوازم تحریر داغ تر می شود و والدین از چند هفته قبل سعی می کنند اجناس مورد نیاز فرزند خود را تهیه کنند. به دنبال گسترش فروشگاه های مجازی در چند سال اخیر، بخشی از خریدهای مرتبط با ابتدای سال تحصیلی در دنیای مجازی، انجام می شود و اگرچه این خریدها در نخستین روز بازگشایی مدارس به اوج خود می رسد، ولی تجربه نشان داده که از چند هفته قبل هم فروشگاه های مربوطه حضور گسترده مشتریان را پیش روی خود می بینند.

والدین برای اینکه بخواهند کالاهای مورد نیاز فرزندان خود را تهیه کنند، استراتژی های مختلف را در نظر می گیرند و شبکه های اجتماعی برای آنکه سود بیشتری از این بازار به دست آورند، استراتژی های بازاریابی متناسب را به کار می بندند. بررسی ها نشان داده که فروش پنج گروه از محصولات مرتبط با تحصیل نزدیک به بازگشایی مدارس روی شبکه های اجتماعی افزایش می یابد. لوازم تحریر و محصولات جانبی مرتبط، کتاب ها و فایل های صوتی و تصویری آموزشی، رایانه ها و انواع گوناگون دستگاه های الکترونیکی شخصی، تجهیزات اداری مخصوص مدارس و انواع گوناگون اسباب بازی ها و وسایل سرگرمی.

مرکز تحقیقاتی eMarketer پیش بینی کرده که ابتدای سال تحصیلی پیش رو که تنها چند روز تا آن باقی مانده است، 14.2 درصد از تمام این محصولات را که در سراسر جهان فروخته می شوند شبکه های اجتماعی به دست مردم می رسانند. پلتفرم های بازاریابی بزرگ از جمله فیس بوک، توییتر، پینترست و اینستاگرام استراتژی های گسترده مربوط به حوزه تجارت الکترونیکی را برای آغاز سال تحصیلی در اختیار گرفته اند تا بتوانند در این بازار پررونق حضور داشته باشند. اگر این روزها به شبکه اجتماعی پینترست مراجعه کنید، بیش از 70 زیرمجموعه جدید مرتبط با آغاز سال تحصیلی و لوازم موردنیاز دانش آموزان را در آن مشاهده خواهید کرد.

شبکه اجتماعی توییتر پایان تابستان گذشته 41.5 میلیون پست با محتوای مربوط به آغاز سال تحصیلی در اختیار گرفت که پیش بینی می شود این رقم برای سال جاری رشد دوبرابری را تجربه کند. به هرحال باید توجه داشت که این شبکه های اجتماعی علاوه بر آنکه قابلیت های ارتباطی را در اختیار دانش آموزان می گذارند، انواع محصولات مورد نیاز آنها را با قیمت ارزان تر و به صورت گسترده و متنوع ارایه می دهند و در بسیاری از موارد حتی اگر دانش آموز به دنبال خرید چنین محصولاتی نباشد، آنها را به صورت خودکار پیشنهاد می دهند تا انگیزه کاربر برای خرید لوازم تحریر بیشتر شود.

اگر قرار باشد این مساله را به صورت مورد بررسی کنید، نتایج بررسی مرکز تحقیقاتی SheKnows جالب به نظر می رسد. این مرکز ژوئیه 2014 یعنی اواسط تابستان سال گذشته مطالعه ای را انجام داد و در پایان متوجه شد 73درصد مادران آمریکایی تصمیمات خود را برای خرید لوازم تحریر و مایحتاج مورد نیاز دانش آموزان خود از طریق فیس بوک خریداری کرده اند و به عبارت دیگر، شبکه اجتماعی فیس بوک بزرگ ترین منبع تاثیرگذار بر تصمیم آنها بوده است.

دومین پلتفرم محبوب برای مادران آمریکای پینترست بوده است و 32 درصد مادران آمریکایی هم اعلام کردند تصمیمات خود را برای اساس پیشنهادهای ارایه شده در این شبکه اجتماعی تغییر دادند.

البته باید توجه داشت دانش آموزان هم این پلتفرم های اجتماعی را برای خرید لوازم مورد نیازشان مورد استفاده قرار می دهند که البته نگاه آنها با مادرشان اندکی متفاوت بوده است. مرکز تحقیقاتی eMarketrt در یک بررسی مجزا به این نتیجه رسید 88درصد دانش آموزان بین 12 تا 17 سال طی سال 2015 میلادی مشترک شبکه های اجتماعی هستند و سعی می کنند با همکلاسی ها و دوستان خود از این طریق در ارتباط باشند.

این درحالی است که مرکز SheKnows دریافته بود تنها 39درصد دانش آموزان از طریق فیس بوک خریدهای مورد نیاز خود را برای تحصیل انجام می دهند. این گروه سنی بیشتر از والدین خود به اینستاگرام و یوتیوب توجه دارند و دو پلتفرم مذکور را برای انجام خریدهای تحصیلی مورد استفاده قرار می دهند.

دانش آموزان در پلتفرم های مجازی

تام بلیشاک، مدیر استراتژی های فیس بوک بر این باور است از هر 10 دانش آموز که در نقاط مختلف جهان سال تحصیلی پیش رو را آغاز می کنند، هفت نفر با شبکه های اجتماعی درگیر هستند و به نوعی خدمات آنها را مورد استفاده قرار می دهند. او می گوید: «شبکه های اجتماعی نقش بسیار تاثیرگذاری در سیاست های تحصیلی امسال بر عهده دارند و آثار قابل ملاحظه ای را روی دانش آموزان بر جای می گذارند. نقش شبکه های اجتماعی و رسانه ای را در این سال تحصیلی باید متفاوت از نقش آنها در سال های قبل دانست. هر روز که می گذرد، حضور دانش آموزان در دنیای مجازی پررنگ تر می شود و آنها خود را با دیگر همسن و سالان در شبکه های اجتماعی قیاس می کنند. این مساله به صورت بالقوه آثار مثبت و منفی فراوان را بر جای می گذارد.»

تاثیرات شبکه ای اجتماعی بر روند تحصیلی، مساله جدیدی نیست. ولی اینکه دانش آموزان چه تاثیراتی از این فضاها می پذیرند در حال تغییر است. این روزها انواع پلتفرم های اجتماعی با سیاست های بازاریابی روی کار آمده اند و هر کدام سعی دارند تعداد بیشتری از دانش آموزان و دانشجویان را تحت پوشش خود قرار دهند.

این شبکه ها که ظاهر زیبا و قابلیت های کارآمد دارند، در بسیاری از موارد فقط سیاست های بازاریابی خود را مدنظر قرار می دهند و همین مساله موجب می شود مشکلات فراوان برای دانش آموزان به وجود آید.

مرکز تحقیقاتی Fluent در یک بررسی جدید دریافت 81 درصد دانش آموزان و دانشجویان اعلام کرده اند که براساس توصیه دوستان خود در شبکه های اجتماعی تصمیم به خرید کالای جدید تحصیل می کنند یا اینکه روش های گوناگون برای در اختیار گرفتن ابزارهای کمک آموزشی را هم به واسطه همین توصیه ها مورد استفاده قرار می دهند. در حالی که والدین سعی می کنند بهترین لوازم تحریر و مناسب ترین مدرسه را برای فرزندان خود انتخاب کنند، باید به فکر انتخاب بهترین شبکه اجتماعی هم برای فرزندان خود باشند تا تلاش های آنها به نتیجه برسد.

بسیاری از کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که اگر شبکه های اجتماعی در روند تحصیل می تواند با آثار مدرسه و همکلاسی ها برابری کند و به عبارت دیگر اگر والدین با حضور فرزندان خود در شبکه های اجتماعی توجه نداشته باشند، نتایج ضعیف تحصیلی در فرزند خود را مشاهده خواهند کرد.

توجه داشته باشید که در این زمینه والدین می توانند روی یکدیگر تاثیر بگذارند، کودکان می توانند روی والدین خود تاثیر بگذارند، برندها می توانند نحوه تفکرات تحصیلی والدین و دانش آموزان را تغییر دهند و از همه مهم تر، شبکه های اجتماعی می توانند تمام آنها را دربر بگیرند و روی آنها تاثیر مستقیم بر جای بگذارند.

ماهنامه سپیده دانایی - فاطمه رضایی نسب*: آیا تا به حال مجبور شده اید به خاطر گریه و قشرق های بیش از حد کودکتان، مخفیانه مهدکودک را ترک کنید؟ یا با کلی ترفند و وعده و وعید کودکتان را وادار کنید تا راجع به مهدکودک حرف نزند و گریه نکند؟ رفته به مهدکودک برای بعضی از کودکان به خصوص کودکان کم سن و سال تر ناراحت کننده و تلخ است.

آن ها مجبورند به دلیل شاغل بودن مادر مدت زمان زیادی را در محیطی خارج از محیط گرم و امن خانه بگذرانند و این موضوع خودش می تواند برای کودکان سخت باشد. گاهی راهکارهای والدین برای برخورد با این ترس ها، ناآرامی ها و قشقرق های کودک در ظاهر مسئله را حل می کند، اما درواقع این رفتارها می تواند منجر به آسیب های روانی زیادی در کودک شود.

ترس جداشدن کودکان از والدین معمولا در حدود 18 ماهگی شدت می گیرد. این ترس بیشتر وقت ها واکنشی طبیعی است. بچه ها در این سن میل به استقلال دارند، اما این روند گاهی چنان برایشان ترسناک به نظر می رسد که کودک به والدینش پناه می برد تا کمی از اضطرابش کم شود.

برخی از کودکان به دلیل عوامل ژنتیکی یا محیطی اضطراب بیشتری را در موقعیت های ناآشنا مثل مهدکودک تجربه می کنند و این اضطراب خود را با رفتارهایی مثل گریه، دل درد، پرخاشگری و چسبیدن به مادر موقع ورود به مهد کودک نشان می دهد. با این حال تغییر بعضی از رفتارها می تواند در کاهش این اضطراب بسیار کمک کننده باشد. در این جا به چند مورد اشاره می کنیم:

1- بیشتر در مورد مهدکودک با او صحبت کنید

بسیاری از کودکان امروزی قبلا تجربه های گروهی از جمله بازی با بچه ها در پارک، مهمانی و یا کوچه را داشته اند، ولی برای بچه ها مهد کودک محیط جدید است، چون در آن جا مادر حضور ندارد. بنابراین ممکن است کودک دچار اضطراب یا ترس شود. به عنوان والدین، بهتر است شروعی مثبت و بدون استرس برای او فراهم کنید. اگر سن کودکتان در حدی است که حرف های شما را متوجه شود، با نزدیک شدن روز اول مهد کودک بهتر است سعی کنید موضوع آن را در صحبت های روزانه خود با فرزندتان مطرح کنید. گفت و گوی کوتاهی با او داشته باشید و برایش بگویید که در مهد کودک چه قدر خوش می گذرد.

بعضی از فعالیت های مهد کودک که می تواند در آن ها شرکت کند را برایش توضیح دهید. در مورد مربی مهد با او حرف بزنید. این به کودک شما کمک می کند تا از لحاظ روانی آماده مهدکودک شود و منتظر شروع آن بماند.

2- دورماندن از همدیگر را تمرین کنید

اگر فرزندتان زمان زیادی از شما یا خانه تان دور نمانده است، قبل از آن که او را به مهدکودک بفرستید، سعی کنید مدتی از او دور بمانید. مثلا او را برای زمان کوتاهی نزدیکی از پدربزرگ و مادربزرگ ها یا اقوام دیگر بگذارید تا پس از چند بار تکرار این کار، او به ندیدن شما برای مدتی عادت کند.

3- احساسات فرزندتان به مهدکودک را بررسی کنید

از فرزندتان بپرسید که او فکر می کند مهد کودک چه شکلی است. مثلا ببینید که ایده ها و ترس ها و نگرانی های فرزند شما در مورد مهدکودک کداماند و در مورد جزئیات همه آن ها با او حرف بزنید و ببینید چه چیزهایی او را هیجان زده و خوشحال می کنند. همچنین می توانید خاطرات و تجربه های خودتان را هم برای او تعریف کنید. البته یادتان باشد بیشتر روی زمان ها و خاطرات بهتر و هیجان انگیزتر تمرکز کنید.

4- رفتار صحیح و مناسب را تمرین کنید

مطمئن شوید که فرزندتان می تواند رفتارهایی که در مهد کودک از او انتظار می رود را به درستی انجام دهد، برای مثال خودش بتواند غذا بخورد، کت یا کفشش را در بیاورد و بپوشد و وسایل را در جای خاصی بگذارد و در مواقع نیاز آن ها را بردارد. هرچه کارهایی که فرزندتان می تواند انجام دهد بیشتر باشد، خودش در محیط جدید مهد کودک احساس راحتی بیشتری می کند. همچنین می توانید به او یاد دهید که وقتی از او سوال می کنند، چه طور جواب دهد و حرف هایش را بزند و با دیگران ارتباط برقرار کند.

5- به او فرصت دهید

بهتر است در صورت امکان، روزهای اول در مهد حضور داشته باشید تا اعتماد کودک به مربی و سایر کودکان جلب شود. به این ترتیب، کودک می تواند در عین حال که از حمایت مادر اطمینان پیدا کند، روابط دل بستگی جدید با مربیان مهد و سایر کودکان برقرار کند و به تدریج برای روزهایی آماده شود که مادر در مهدکودک حضور ندارد.

6- فرار نکنید

وقتی مادر کودکش را بدون اینکه متوجه شود، نزد مربی می گذارد و از ترس چسبیدنش به خود فرار می کند، کودک را نسبت به خودش بی اعتماد می کند. او نمی داند که آیا مادر بر می گردد یا نه؟ او می تواند تمام زمان بودنش در مهدکودک را با این اضطراب سپری کند که نکند مادر به دنبالش نیاید؟ پس بهتر است قبل از شروع گریه کودک به او بگویید که او را در مهدکودک می گذارید اما در زمان مشخصی بر می گردید. زمان بازگشت را طوری مشخص کنید که کودک متوجه شود. چرا که کودکان درک درستی از زمان ندارند. برای مثال بهتر است بگویید بعد از خوردن ناهار، یا تمام شدن کارتون بر می گردید.

7- روی حرفتان بایستید

حتما در زمان تعیین شده برای برگرداندن کودک خود به مهدکودک بروید و اجازه ندهید که کودک شما بیش از اندازه در انتظار شما بماند.

8- دلسوزی نکنید

برخی از والدین زمانی که گریه و التماس کودک خود را می بینند و یا زمانی که با حالات ناخوشایند او مواجه می شوند، از روی محبت و دلسوزی کودک را به منزل باز می گردانند، در حالی که این رفتار نه تنها به بهتر شدن شرایط کودک کمک نخواهدرکد، بلکه کودک را وابسته تر می کند. این تفکر را که مهدکودک جنبه رسمی ندارد و هروقت بخواهیم می توانیم به کودک تعطیلی بدهیم و یا با کوچک ترین ناراحتی می توانیم به نرفتن او به مهد رضایت بدهیم را از خود دور کنید.

9- احساسات خودتان را هم مدیریت کنید

احساسات خود را بشناسید و اگر به هر دلیلی نگرانی هایی دارید، سعی کنید این نگرانی ها به کودکتان انتقال نیابد. اضطراب جدایی کودک می تواند اضطراب خود مادر باشد. مادری که خودش مضطرب است و حمایت و مراقبت افراطی نسبت به کودک دارد، خودش احساس امنیت کودک را کم می کند.

10- خداحافظی را طولانی نکنید

طولانی کردن فرآیند خداحافظی می تواند به کودکتان این موضوع را انتقال دهد که قرار است زمان خیلی طولانی را در مهد بماند و یا این که قرار نیست به این زودی ها همدیگر را ببینید. بهتر است با روی خوش و لبخند یک خداحافظی کوتاه داشته باشید.

11- برایش هدیه بخرید

گاهی هدیه ای برای کودکتان درنظر بگیرید و به او یادآوری کنید وقتی که قرار است او را به منزل ببرید، هدیه را به او خواهید داد. به این ترتیب، کودک مطمئن می شود که شما بازخواهید گشت. این هدیه می تواند یک بستنی، کتاب، کارتون و یا حتی رفتن به پارک باشد.

12- سوالات تکراری نپرسید

وقتی کودک را از مهدکودک به خانه می برید، بیش از حد در مورد آنچه در مهد گذشته است، سوال نپرسید. پرسیدن سوالات تکراری در مورد مهدکودک نشان دهنده نگرانی شما از آن چه در مهدکودک می گذرد است. کودک این نگرانی را از شما دریافت می کند و احساس می کند باید نگران باشد؛ چون مادرش نگران است.

13- بهروان شناس مراجعه کنید

اگر با استفاده از راهکارهای ارائه شده نتوانستید اضطراب کودکتان را کم کنید، حتما به یک روان شناس متخصص مراجعه کنید تا کودک شما آسیب کمتری را از بودنش در مهدکودک ببیند.

وب سایت نی نی بان: کمبود رشد قدی یکی از اولین و غالب‌ترین علایم کمبود روی در انسان می‌باشد. همچنین شواهد گواه آن است که حداکثر رشد بالقوه‌ای که فرد می‌تواند در مراحل رشد خود به آن دست یابد، با کمبود روی دچار اختلال خواهد شد و در چنین شرایطی فرد به حداکثر رشد مورد انتظار خود دست نخواهد یافت.

کودک قد بلند می خواهید، حتما بخوانید

همان طور که می‌دانید تأخیر یا کاهش رشد قدی خصلتی چند علیتی دارد. بدان معنی که در اغلب موارد هیچ عامل منحصر به فردی را نمی‌توان به عنوان تنها دلیل بروز این کوتاهی قد یا تأخیر رشد برشمرد. در بین علل مختلف آن، علل تغذیه‌ای از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و توجه بیشتری را در بین والدین به خود جلب نموده است.

ادامه مطلب را در نی نی بان بخوانید

---

زایمان طبیعی افتادگی رحم می آورد؟

یک متخصص زنان و زایمان با اشاره به اینکه اغلب عموم مردم افتادگی‌های مثانه، مقعد و رحم را با هم اشتباه می‌گیرند، گفت: «مهم‌ترین عامل مؤثر در بروز افتادگی رحم زایمان‌های طبیعی به‌خصوص زایمان‌های سخت است.»

ادامه مطلب را در نی نی بان بخوانید

با هپاتیت ب می‎توان مادر شد؟

زنانی که ناقل هپاتیت ب هستند، می‎توانند حامله شوند؛ تنها مسئله‎ای که برای نوزاد این مادران ممکن است اتفاق افتد، ابتلا به هپاتیت ب است که با مراقبت می‌توان این احتمال را به نزدیک صفر رساند.

ادامه مطلب را در نی نی بان بخوانید

راهنمای آزمایش های پیش از بارداری

راهنمای جدید نی نی بان با عنوان آزمایشهای پیش از بارداری تصمیم دارد همه نکات لازم تا پیش از باردار شدن را به صورت کامل برای‌‌تان شرح دهد. خیلی از شما که تصمیم به باردار شدن می‌گیرید، بین کارهایی که باید پیش از بارداری انجام داد و اقداماتی که در طول بارداری نیاز است، سردر گم هستید. واقعیت این است که چنین اتفاق مهمی نیاز به برنامه‌ریزی و آمادگی کامل بدنی و روانی شما به عنوان کسی که قرار است ۹ ماه در شکم خود از جنین مراقبت کند، دارد.

ادامه مطلب را در نی نی بان بخوانید

هفته نامه زندگی مثبت: بسیاری از والدین علاقه مند هستند که کودکان تحصیل کرده ای را تحویل جامعه دهند که البته این انتظار طبیعی و به جایی است. اصولا مادر و پدر حق دارند کاری کنند که فرزندشان از آنها برتر و بالاتر باشد. حتی از نظر سطح تحصیلات. این انتظار می تواند به فرزند منتقل شده و باعث سعی و تلاش بیشتر او شود. اما اگر در این مورد مانند هر مورد آموزشی و پرورشی دیگر افراط و تفریط صورت بگیرد، نتیجه معکوس به دنبال خواهد داشت.

جدیت در مقابل حقارت

در تمام دنیا سن شروع تحصیل کودک 6 سال تمام و ابتدای هفت سالگی است. در این سن بچه ها از لحاظ روان شناسی وارد فازی می شوند که به آن «جدیت مقابل حقارت» می گویند.

جدیت یعنی کودک سعی و تلاش خود را در زمینه آموزش به کار بگیرد، مانند نوشتن و خواندن، اما حقارت یعنی پدر و مادر اعمالی را مرتکب شوند که فرزندشان احساس حقارت کند. برای مثال به محض اینکه فرزندشان مرتکب اشتباهاتی در امور خواندن، نوشتن یا امور تحصیلی اش شود، بچه های دیگر را به رخ او بکشند یا جملات منفی به کار ببرند. برای مثال: «ما از دست تو خسته شده ایم، از پسرعمو یا دخترعمویت یاد بگیر که چقدر اوضاع درسی شان خوب است اما تو حتی خط خوبی هم نداری» و...

به کار بردن این جملات باعث می شود کودک به جای اینکه خود را فرد جدی احساس کند در عوض احساس حقارت کند.

کمال طلبی وسواسی مادر

به صورت طبیعی مادران از اینکه در امور آموزشی فرزندشان به آنها کمک کنند بسیار لذت می برند اما گاهی اوقات این لذت شکل افراطی به خود گرفته و با کمال طلبی مادر همراه می شود. به این معنا که همه یچز باید در جای خودش باشد، فرزند من حتما باید شاگرد اول شود و حتی یک سر سوزن هم دچار اشتباه نشود. نتیجه این می شود که مادر کنار فرزندش می نشیند و پا به پای او به درس و مطالعه می پردازد و اجازه نمی دهد فرزندش به تنهایی تکالیف خود را انجام دهد. در این شرایط کمال طلبی وسواسی مادر باعث عقب ماندن کودک از امور درسی اش می شود، چون کودک خوش را «کسی» حس نمی کند و این همان حقارت است. درواقع این تصور در کودک به وجود می آید تا زمانی که مادر در کنار او نباشد او از عهده انجام تکالیف خود بر نمی آید.

عملی ترین راه کمک به فرزندان

عملی ترین راه کمک به امور تحصیلی فرزندان این است که مادر به فرزند خود اجازه دهد که به تنهایی تکالیف خود را انجام دهد و تنها در مواردی که فرزند دچار اشکال شد به او کمک کند. این یک رفتار طبیعی است و باعث اتکا به نفس کودک می شود. همچنین با این نوع برخورد مادر، کودک می تواند از قدرت ذهنی خود را در انجام امور تحصیلی استفاده کند. مهم تر از همه در کلاس درس که مادر در کنار فرزندش حضور ندارد، کودک می تواند با استفاده از قدرت ذهن خود به تنهایی از انجام امور بربیاید.

ذهن ما انسان ها با تمرین، ممارست و کنکاش تقویت می شود و اگر مدام در امور تحصیلی فرزندان دخالت کنید، اجازه بالارفتن قدرت ذهنی را از کودکان خواهید گرفت.

دانش آموز باید با معلم هماهنگ باشد نه معلم با دانش آموز

در کنار نقش والدین، نقش معلم مدرسه خصوصا معلم کلاس اول در رشد تحصیلی کودکان بسیار حیاتی و مهم است. زیرا نوع برخورد معلم باعث می شود که کودک تا پایان عمر به درس و امور تحصیلی علاقه مند یا متنفر بشود. البته این موضوع به این معنی نیست که معلم باید خودش را با دانش آموز وفق دهد. معم تا حدودی اما کودک باید تا 90درصد خود را با معلم مدرسه اش وفق دهد. معلم باید با دانش آموز دوست باشد اما نباید از موضع قدرت خود پایین بیاید. اینکه عده ای از خانواده ها به معلم مدرسه رجوع می کنند که معلم توجه ویژه ای به فرزندشان نشان داشته باشد، برای مثال دیکته را کمی آرام تر بگوید و... درست نیست. رفتار معلم نباید خشن و نامعقول باشد بلکه می تواند جدی و باقدرت باشد.

اختلال های یادگیری

برخی اختلال های یادگیری مانند خواندن، نوشتن و ریاضیات می تواند باعث بی علاقگی فرزندان به تحصیل شود. کودک دارای هوش طبیعی است اما قادر به سریع خواندن یا نوشتن نیست. این دسته از بچه ها «خنگ» نیستند بلکه با روش «کاردرمانی» قابل اصلاح هستند. برخی تغییرات در شروع سال تحصیلی ممکن است باعث بی علاقگی فرزندان به تحصیل شود که والدین باید نسبت به این موارد آگاه باشند. برای مثال جابجایی منزل نزدیک شروع سال تحصیلی باعث آسیب به دانش آموز می شود. یا برگزاری یک تولد برای یکی از اعضای خانواده یا فامیل ممکن است باعث اختلال هایی مانند حسادت در کودک شده و به امور درسی او لطمه وارد کند. همچنین اختلاف های زناشویی و طلاق خصوصا در آغاز سال تحصیلی باعث بی علاقگی و عدم پیشرفت تحصیلی دانش آموز شود.

اختلاف نظر مادر و پدر

گاه مادر و پدر دلیل بی علاقگی فرزندشان به تحصیل هستند. برای مثال با وجود تاکید مادر برای پیگیری امور تحصیلی، پدر خانواده با این دلیل که در انجام ندادن تکالیف مدرسه اتفاق خاصی نمی افتد و ایرادی در کم انجام دادن آن نیست، قدرت مادر را کم می کند و در نتیجه کودک درس خواندن را چندان جدی نمی گیرد.

اضطراب جدایی

بعضی از بچه ها در شروع سال تحصیلی دچار اختلال هایی از جمله «اضطراب جدایی» می شوند. بهتر است در ماه شهریور و یک ماه مانده به شروع سال تحصیلی بچه ها را دورتر از خانواده نگه داشت برای مثال در منزل اقوام یا مادربزرگ و پدربزرگ تا حس جدایی از خانواده برای کودکان چندان سخت نباشد. درواقع اضطراب جدایی هم می تواند یکی از دلایل عدم علاقه کودکان به تحصیل باشد.

مدرسه چندزبانه علاقه ایجاد نمی کند

عده ای از خانواده برای علاقه مند کردن بچه ها به تحصیل، آنها را به مدارس خاصی می فرستند از جمله مدارس چندزبانه. اما یادمان باشد اکثریت بچه ها با هوش معمولی می توانند در مدارس دولتی و غیردولتی به تحصیل ادامه دهند، اما در مورد کودکان بیش فعال بهتر است از مدارس خلوت تر کمک گرفت، البته باز هم منظور مدارس غیرانتفاعی نیست و بعضی مدارس نمونه دولتی و... هم می تواند انتخاب خوبی باشد.

کارشناس: دکتر بهروز جلیلی، روان پزشک و دانشیار دانشگاه

تنظیم: ملیحه مهدوی